Wij dromen om Re-abled te zijn en onze Bionic Power te showen!

Romana Bougottaya
van totaal € 10.000 (11%)

Steun mij en ook andere mensen die een droom hebben om weer Re-abled te zijn en hun Bionic Power te laten stralen!

13 Juli is mijn amputatie dag! Op deze dag heb ik mijn voeten laten amputeren om vrij te zijn in mijn leven. Gaan en staan waar ik wil is voor mij belangrijk binnen deze wereld, maar ook voor anderen!

Ik ben geboren met afwijkingen aan mijn handen en benen. Het heeft mij nooit tegengehouden, totdat mijn voeten mij extreem veel pijn deden. Ik was 18 en had schoenmaat 33, beide kanten maar 3 teentjes en zware protheses waarin mijn voetjes ook in zaten. Je kunt mijn voetjes vergelijken met mijn rechterhand.

Voor mij is mijn amputatie een zware keuze geweest, maar wel eentje waar ik trots op ben. Natuurlijk is het niet alleen mentaal heel zwaar, maar het is enorm hard werken om zo goed mogelijk en zo veel mogelijk te kunnen lopen.

Het heeft mij vrijheid gebracht, waar ik nooit van heb durven dromen. Ik heb kunnen studeren aan Hogeschool Windesheim en heb zonder enige problemen mijn bachelor diploma gehaald! Daarnaast heb ik een maand in New York kunnen studeren, dit allemaal doordat ik met mijn beenprotheses alles kon lopen! Door mijn amputatie en protheses heb ik zelfs een baan als instructeur op een hogeschool.

Ik durf volmondig te zeggen dat ik mijn plekje binnen de maatschappij en wereld heb weten te bemachtigen. Dit allemaal door mijn amputatie van mijn voeten en protheses! Ik ben met trots een Bionic Power Woman, BPW. Ik gun iedereen deze vrijheid en positie!

Helaas kreeg ik in mei 2021 te horen dat ik weer geopereerd moest worden. Dit keer om mijn knieën recht te zetten, te breken en in de juiste positie te zetten. Ik heb dit gedaan om nog beter te kunnen lopen, dansen en sporten. Het nadeel is dat mijn kokers niet meer goed passen en de verzekering heeft aangegeven het niet te willen vergoeden. De verzekering bepaalt dus wat ik kan en wil.

Helaas ben ik niet de enige die hiermee te maken heeft! Zo zijn er nog vele andere jonge, ambitieuze volwassenen en kinderen die vrij willen zijn, mee willen doen en een plekje binnen deze wereld willen veroveren. Maar zij worden beperkt in hun ontwikkeling omdat de verzekeringsmaatschappij bepaalt, wie en wat iemand mag en kan.

Gelukkig bestaat Bibian Mentel Foundation, zij hebben een programma ontwikkeld gezamenlijk met orthopedisch instrumentmaker Frank Jol: ‘The Re-Abled’. De stichting helpt mij om weer mobiel te worden en al mijn dromen na te jagen.

Met deze actie wil ik jou vragen om de stichting met een donatie te steunen, zodat zij nu en in te toekomst nog veel meer jongeren kunnen helpen om re-abled te worden en hun Bionic Power te kunnen showen!

Bij voorbaat heel erg bedankt voor je donatie!

Romana

Meer weten over het re-abled programma van de Mentelity Foundation?

Kijk hier.

Bekijk alle
€ 200 22-11-2024 | 16:18
€ 250 12-11-2024 | 12:51
€ 50 22-10-2024 | 22:19
€ 50 12-10-2024 | 14:58
€ 100 30-09-2024 | 14:49
Bekijk alle

Ik wil niet opgeven

22-11-2024 | 15:27 Update: Mijn missie is altijd geweest om mij zo goed mogelijk in te zetten voor deze wereld en maatschappij. Mijzelf dusdanig te ontwikkelen, om mij zo goed mogelijk te kunnen inzetten en hierbij heb ik lastige keuzes moeten maken. De lastige keuzes waren vooral voor mijn lichaam. Bijvoorbeeld mijn amputatie van mijn voeten in 2015, zodat ik lichamelijk minder beperkt zou zijn in mijn bijdrage aan deze maatschappij. Mij verder kon ontwikkelen en dus kon studeren. In 2022 moest ik weer een keuze maken, mijn knieën recht laten zetten of niet, kort uitgelegd mijn bennen laten breken. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om het te doen, zodat ik ook meer kon gaan werken en uiteindelijk ook meer kan gaan betekenen voor mijn omgeving en de maatschappij. De afgelopen 2,5 jaar waren hierdoor behoorlijk moeilijk voor mij, weer lopen opgeven om uiteindelijk weer opnieuw te leren lopen. Nu loop ik bijna alles weer alleen, heb ik volgens de zorgverzekeraar waarbij ik ben verzekerd. Heb ik geen recht meer op nieuwe beenprotheses. Hierdoor heb ik dus geen goede beenprotheses meer die passen, mijn lichaam veranderd in positieve zin. Ik zit namelijk in mijn herstel. Maar doordat mijn protheses niet meer passen heb ik dus last van drukplekken onder op mijn stompen, dit doet mij soms zoveel pijn. Het zijn eigenlijk kneuzingen. Ik snap dat sommige nu denken maar dan maak je toch weer gebruik van je rolstoel? Nou, dit heeft dus geen positief effect op mijn herstel en dus mijn bijdrage aan deze maatschappij. Ook wil ik weer ik kunnen zijn en daarmee bedoel ik te zeggen, ik heb voor mijn amputatie en andere medische ingrepen gekozen om te kunnen lopen, te sporten en op mijn manier een steentje te kunnen bijdragen! Er wordt vanuit 1 kant van mij verwacht dat ik mij blijf inzetten en presteer, maar aan de andere kant word ik kennelijk gezien als last (kostenpost) en krijg ik het gevoel soms dat het niet uitmaakt hoe hard ik mij inzet het is kennelijk niet goed genoeg. Terwijl ik deze drastische lichamelijke keuzes heb gemaakt om te kunnen blijven functioneren in deze wereld en mensen te kunnen en blijven helpen. Te laten zien dat het kan, zolang jijzelf maar wil. Ik had ook kunnen zeggen ik ga thuis op de bankhangen en niks doen. Dan was ik depressief geworden, want zo ben ik niet. Maar nu raak ik tussen twee dingen in verstrikt ik wil en ik doe en zet mij in en dit wordt verwacht van mij, maar geen juiste hulpmiddelen, steun en prestatieverwachtingen van deze maatschappij werken mij op dit moment extreem in het nauw. Waarom zou ik dan nog mijn best doen? Om dat ik weet als ik het niet doe ik ongelukkig word. Daarnaast NEVER GIVE UP!
Lees meer